Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ?
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), αλκοολικό είναι το άτομο που χαρακτηρίζεται "από υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και του οποίου η εξάρτηση από αυτό έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να διακρίνονται έντονα σημεία βλάβης της υγείας του- σωματικά και ψυχικά- διαταραχές στην επικοινωνία του με άλλα άτομα, όπως και βλάβες στο κοινωνικό και οικονομικό του περιβάλλον ή πρόδρομα σημεία μιας τέτοιας εξέλιξης
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με το σοβαρό κοινωνικό και ψυχιατρικό πρόβλημα της κατάχρησης του αλκοόλ. Η κατανόηση των αποτελεσμάτων του αλκοόλ και της κλινικής σπουδαιότητας των σχετικών διαταραχών, είναι ουσιαστική για την πρακτική της ψυχιατρικής.
Τα πρόσφατα έτη υπάρχει μια άνθηση της κλινικής έρευνας, σχετικά με την κατάχρηση και την εξάρτηση από το αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για συγκεκριμένες γενετικές επιρροές, την κλινική πορεία των διαταραχών που σχετίζονται με την κατάχρηση του αλκοόλ, και την ανάπτυξη νέων και χρήσιμων θεραπειών.
Οι διαταραχές χρήσης του αλκοόλ είναι κοινές θανατηφόρες καταστάσεις που μεταμφιέζονται συχνά ως άλλα ψυχιατρικά σύνδρομα. Ο μέσος όρος μείωσης της διάρκειας ζωής του ατόμου που είναι εξαρτημένο από το αλκοόλ είναι από 10 έως 15 έτη.
Κατά συνέπεια, σε μια επαρκή αξιολόγηση των προβλημάτων ζωής και των ψυχιατρικών συμπτωμάτων σε έναν ασθενή, ο γιατρός πρέπει να εξετάζει πάντα την πιθανότητα η κλινική κατάσταση να απεικονίζει τα αποτελέσματα κατάχρησης του αλκοόλ. Ο ψυχίατρος πρέπει να ανησυχεί για τον αλκοολισμό, επειδή αυτή η διαταραχή είναι ιδιαίτερα κοινή. Η δηλητηρίαση με αλκοόλ (μέθη) και η απότομη διακοπή κατανάλωσης του αλκοόλ (χωρίς ψυχο-φαρμακευτική υποστήριξη), μιμούνται πολλές σημαντικές ψυχιατρικές διαταραχές. Ο συνηθισμένος αλκοολικός δεν αποτελεί κοινό στερεότυπο.
Αν και η κατάχρηση και η εξάρτηση από το αλκοόλ λέγονται συνήθως αλκοολισμός, τα πλέον πρόσφατα ψυχιατρικά εγχειρίδια (όπως το DSM-IV-TR) δεν χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο επειδή στερείται έναν ακριβή καθορισμό. Ο όρος παραμένει σε κοινή χρήση, εντούτοις.
Η δηλητηρίαση με αλκοόλ (μέθη) μπορεί να προκαλέσει οξυθυμία, βίαια συμπεριφορά, συναισθήματα κατάθλιψης, και σε σπάνιες περιπτώσεις, παραισθήσεις και αυταπάτες.
Το μακροπρόθεσμα, κλιμακούμενο επίπεδο της κατανάλωσης αλκοόλ, μπορεί να δημιουργήσει:
1. αντοχή και εξάρτηση, καθώς επίσης και
2. τέτοια έντονη προσαρμογή του σώματος ώστε η διακοπή της χρήσης του, να μπορεί να προκαλέσει ένα σύνδρομο στέρησης που χαρακτηρίζεται συνήθως από αϋπνία, στοιχεία υπερδραστηριότητας του αυτόνομου νευρικού συστήματος και συναισθήματα άγχους και έντονης ανησυχίας.
Το ποσοστό του πληθυσμού που σε κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής καταναλώνει αλκοόλ, φτάνει πιθανότατα το 90%. Οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν το αλκοόλ ήδη από τα μισά της εφηβείας.
Οι διαταραχές από την κατανάλωση αλκοόλ εμφανίζουν την ίδια κατανομή, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική τάξη των ασθενών.Κατά την δεκαοχταετή μας άσκηση της Ψυχιατρικής ειδικότητας, έγινε σαφές ότι το ευρύ κοινό (αλλά και ειδικότερα ο Έλληνας) δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα για τις επιμέρους βλάβες που προκαλεί το αλκοόλ στα νευρικά κύτταρα και την ψυχική σφαίρα. Έτσι σταχυολογήσαμε και σας παρουσιάζουμε στις επόμενες σελίδες, τα κεντρικά συμπεράσματα και δεδομένα των τελευταίων ετών, σχετικά με το αλκοόλ τον αλκοολισμό και τη θεραπεία απεξάρτησης από το αλκοόλ
Τα πρόσφατα έτη υπάρχει μια άνθηση της κλινικής έρευνας, σχετικά με την κατάχρηση και την εξάρτηση από το αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για συγκεκριμένες γενετικές επιρροές, την κλινική πορεία των διαταραχών που σχετίζονται με την κατάχρηση του αλκοόλ, και την ανάπτυξη νέων και χρήσιμων θεραπειών.
Οι διαταραχές χρήσης του αλκοόλ είναι κοινές θανατηφόρες καταστάσεις που μεταμφιέζονται συχνά ως άλλα ψυχιατρικά σύνδρομα. Ο μέσος όρος μείωσης της διάρκειας ζωής του ατόμου που είναι εξαρτημένο από το αλκοόλ είναι από 10 έως 15 έτη.
Κατά συνέπεια, σε μια επαρκή αξιολόγηση των προβλημάτων ζωής και των ψυχιατρικών συμπτωμάτων σε έναν ασθενή, ο γιατρός πρέπει να εξετάζει πάντα την πιθανότητα η κλινική κατάσταση να απεικονίζει τα αποτελέσματα κατάχρησης του αλκοόλ. Ο ψυχίατρος πρέπει να ανησυχεί για τον αλκοολισμό, επειδή αυτή η διαταραχή είναι ιδιαίτερα κοινή. Η δηλητηρίαση με αλκοόλ (μέθη) και η απότομη διακοπή κατανάλωσης του αλκοόλ (χωρίς ψυχο-φαρμακευτική υποστήριξη), μιμούνται πολλές σημαντικές ψυχιατρικές διαταραχές. Ο συνηθισμένος αλκοολικός δεν αποτελεί κοινό στερεότυπο.
Αν και η κατάχρηση και η εξάρτηση από το αλκοόλ λέγονται συνήθως αλκοολισμός, τα πλέον πρόσφατα ψυχιατρικά εγχειρίδια (όπως το DSM-IV-TR) δεν χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο επειδή στερείται έναν ακριβή καθορισμό. Ο όρος παραμένει σε κοινή χρήση, εντούτοις.
Η δηλητηρίαση με αλκοόλ (μέθη) μπορεί να προκαλέσει οξυθυμία, βίαια συμπεριφορά, συναισθήματα κατάθλιψης, και σε σπάνιες περιπτώσεις, παραισθήσεις και αυταπάτες.
Το μακροπρόθεσμα, κλιμακούμενο επίπεδο της κατανάλωσης αλκοόλ, μπορεί να δημιουργήσει:
1. αντοχή και εξάρτηση, καθώς επίσης και
2. τέτοια έντονη προσαρμογή του σώματος ώστε η διακοπή της χρήσης του, να μπορεί να προκαλέσει ένα σύνδρομο στέρησης που χαρακτηρίζεται συνήθως από αϋπνία, στοιχεία υπερδραστηριότητας του αυτόνομου νευρικού συστήματος και συναισθήματα άγχους και έντονης ανησυχίας.
Το ποσοστό του πληθυσμού που σε κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής καταναλώνει αλκοόλ, φτάνει πιθανότατα το 90%. Οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν το αλκοόλ ήδη από τα μισά της εφηβείας.
Οι διαταραχές από την κατανάλωση αλκοόλ εμφανίζουν την ίδια κατανομή, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική τάξη των ασθενών.Κατά την δεκαοχταετή μας άσκηση της Ψυχιατρικής ειδικότητας, έγινε σαφές ότι το ευρύ κοινό (αλλά και ειδικότερα ο Έλληνας) δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα για τις επιμέρους βλάβες που προκαλεί το αλκοόλ στα νευρικά κύτταρα και την ψυχική σφαίρα. Έτσι σταχυολογήσαμε και σας παρουσιάζουμε στις επόμενες σελίδες, τα κεντρικά συμπεράσματα και δεδομένα των τελευταίων ετών, σχετικά με το αλκοόλ τον αλκοολισμό και τη θεραπεία απεξάρτησης από το αλκοόλ
ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ
Ορίζοντας τον αλκοολισμό:
Ο ακριβής ορισμός του αλκοολισμού συζητιέται ακόμα. Υπάρχει, συνήθως, συμφωνία όταν η εξάρτηση είναι σοβαρή και τα περισσότερα στοιχεία του συνδρόμου της εξάρτησης από την αλκοόλη είναι φανερά. Αλλά δεν υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή για το πότε ο μεγάλος πότης γίνεται αλκοολικός.
Η εξάρτηση από την αλκοόλη δεν είναι έιναι ένα απόλυτο φαινόμενο χωρίς διαβαθμίσεις, αλλά, όπως η κώφωση ή η παχυσαρκία, συναντιέται σε διάφορους βαθμούς.
Ο αλκοολικός αυξάνει την ποσότητα πού πίνει από χρόνο σε χρόνο. Το γεγονός ότι πίνει πολύ συχνά, έχει δυσάρεστες ψυχολογικές, κοινωνικές και σωματικές συνέπειες, όπως οικογενειακούς καυγάδες, ατυχήματα ή προβλήματα στη δουλειά του. Επίσης πίνει συχνά για να χαλαρώσει και να ξεχάσει τις έγνοιες του.
Η αλκοόλη και η ψυχική διάθεση:
Παρόλο που το ποτό μπορεί να προωθήσει ευχάριστα συναισθήματα για λίγες ώρες, η μακρόχρονη κατανάλωση οδηγεί πάντα σε μια βαθμιαία επιδείνωση της ψυχικής διάθεσης. Το άτομο που πίνει πολύ θα αρχίσει να νιώθει περισσότερη κατάθλιψη και ευερεθιστότητα.
Πολλοί αλκοολικοί δεν αποδίδουν αυτά τα αισθήματα στη δράση της αλκοόλης κι αν δεν αποκαλύψουν το γεγονός ότι πίνουν, ο γιατρός τους μπορεί να περιπλέξει τα προβλήματα δίνοντάς τους ηρεμιστικά φάρμακα, που προσθέτονται στη δράση της αλκοόλης και οξύνουν την κατάθλιψη.
Πολλά κοινωνικά και επαγγελματικά προβλήματα καθώς και προβλήματα γάμου προκαλούνται από την αντιανασταλτική δράση που έχει η αλκοόλη.
Υπάρχει η κοινή άποψη ότι το αλκοόλ δρα σαν αφροδισιακό στην πραγματικότητα όμως πολλοί αλκοολικοί πάσχουν από ανικανότητα. Η ξαφνική απώλεια μνήμης η αλκοολική ψευδαισθήτωση, το τρομώδες παραλήρημα και οι κρίσεις αποστέρησης είναι όλες πολύ δυσάρεστες συνέπειες του ποτού σε μεγάλη ποσότητα. Ο αλκοολικός μπορεί να βρίσκει αδύνατο να θυμηθεί τι ακριβώς έκανε την προηγούμενη νύχτα παρ΄ όλο που είχε τις αισθήσεις του ή και ήταν ιδιαίτερα ζωηρός.
Το τρομώδες παραλήρημα είναι μια ακραία έκφραση του συνδρόμου αποστέρησης απ΄ την αλκοόλη, που αναπτύσσεται μετά από λίγες μέρες αποχής. Οι κρίσεις αποστέρησης είναι επίσης ακραίες μορφές του συνδρόμου αποχής, που μπορεί να παρουσιαστούν μετά από 24 ώρες χωρίς ποτό. Η κατάθλιψη και η αυτοκτονία είναι τόσο κοινές μεταξύ αλκοολικών, όσο σχεδόν και στους ανθρώπους, που πάσχουν απ΄ την καθαρή μορφή της κατάθλιψης,. Σε μερικές περιπτώσεις, η κατάθλιψη μπορεί να είναι η αιτία που οδηγεί στο ποτό, σε άλλες, όμως περιπτώσεις, μπορεί, να είναι το αποτέλεσμα της βαριάς χρήσης της αλκοόλης και το άτομο ανακουφίζεται με την αποχή απ΄ το ποτό.
Η αλκοόλη και το σώμα
Υπάρχουν σήμερα αρκετές ενδείξεις, ότι η κατανάλωση 5, 10 ή περισσότερων μπουκαλιών μπύρας ή η ανάλογη ποσότητα κρασιού και οινοπνευματωδών την ημέρα αυξάνει τον κίνδυνο της κίρρωσης του ήπατος. Το 80% των ανθρώπων που πίνουν 10 ή περισσότερα μπουκάλια μπύρας την ημέρα έχουν την πιθανότητα να αρρωστήσουν από κάποια πάθηση του συκωτιού. Οι περισσότεροι από 20% των αλκοολικών είναι ελκοπαθείς.Ο αλκοολικός που εξαρτάται σοβαρά από το πιοτό κινδυνεύει να υποστεί εγκεφαλική βλάβη και ελάττωση των νοητικών ικανοτήτων, κυρίως της μνήμης και της ικανότητας για μάθηση. Η σύγχυση αυτή, ονομάζεται σύνδρομο του Κόρσακωφ.
Υπάρχουν ενδείξεις, ότι η έγκυος που πίνει πολύ προκαλεί σωματικές βλάβες στο αγέννητο παιδί της. Το παιδί μπορεί να πάσχει από μέτρια ή ελαφρά καθυστέρηση, να έχει ένα αφύσικα μικρό κεφάλι, συγγενή καρδιοπάθεια ή άλλες συγγενείς ανωμαλίες. Έτσι, η αλκοόλη, μπορεί να προκαλέσει μεγάλες νοητικές και σωματικές βλάβες, όταν καταναλώνεται σε υπερβολικές ποσότητες. Ακόμη, αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου και εγκεφαλικής βλάβης καθώς και κίνδυνο ατυχημάτων, δηλητηρίασης και πράξεων βίας.
Κοινωνικά προβλήματα
Η μέθη σε δημόσιο χώρο διώκεται δικαστικά, γιατί ο μεθυσμένος δεν έχει αναστολές και είναι, συχνά, ενοχλητικός και επιθετικός. Η αλκοόλη βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών εγκληματικών ενεργιών βίας,. Η ιδέα πως η αλκοόλη απελευθερώνει τον άνθρωπο απο τις αναστολές ισχύει και για την επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά .
Εκτός απ' τα υπερβολικά έξοδα, που πληρώνει η κοινωνία και το κόστος στην υγεία του ιδιου του πότη, οι άνθρωποι που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον του αλκοολικού έχουν καμία φορά να αντιμετωπίσουν σχεδόν αβάστακτες εμπειρίες.
Ένα οικογενειακό πρόβλημα
Οι περισσότερες οικογένειες με έναν αλκοολικό πρόκειται να υποφέρουν αφού απαλειφθεί το πρόβλημα του πιοτού, και στο άμεσο μέλλον αλλά και πολλά χρόνια μετά.
Έχει βρεθεί ότι οι γυναίκες των αλκοολικών είναι, γενικά, πιο διαταραγμένες από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Πιστεύεται, ακόμα, ευρύτατα ότι τα παιδιά των αλκοολικών διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να γίνουν και τα ίδια αλκοολικά. Έχει υπολογιστεί ότι 25-50% των αλκοολικών είχαν ένα γονιό ή ένα στενό συγγενή αλκοολικό και ότι τα παιδιά αλκοολικών γονιών έχουν τη διπλάσια πιθανότητα να γίνουν τα ίδια αλκοολικά από τα παίδια, που δεν έχουν αλκοολικούς γονείς. Ενώ μέχρι τώρα θεωρούσαμε, ότι αυτή η οικογενειακή τάση οφείλεται αποκλειστικά στην περιβαλλοντική κατάσταση, υπάρχουν ενδείξεις, ότι συντρέχει κάποιος κληρονομικός παράγοντας.
Οι οικογένειες με κάποιον αλκοολικό (συνήθως τον πατέρα) υφίστανται βία, αντιμετωπίζουν διάλυση της οικογενειακής συνοχής, μεγάλη και διαρκή ένταση και δυσκολίες στις κοινωνικές συναλλαγές.
Αλκοόλη και ατυχήματα
Η τοξίκωση από την αλκοόλη μπορεί να προκαλέσει την ατρόμητη και παράτολμη συμπεριφορά, που συντελεί στην επιτυχία ενός πάρτι, αλλά μπορεί, να έχει τραγικές συνέπειες, καταλήγοντας σε αυτοκινητιστικά, βιομηχανικά και οικιακά ατυχήματα.
Ο ακριβής ορισμός του αλκοολισμού συζητιέται ακόμα. Υπάρχει, συνήθως, συμφωνία όταν η εξάρτηση είναι σοβαρή και τα περισσότερα στοιχεία του συνδρόμου της εξάρτησης από την αλκοόλη είναι φανερά. Αλλά δεν υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή για το πότε ο μεγάλος πότης γίνεται αλκοολικός.
Η εξάρτηση από την αλκοόλη δεν είναι έιναι ένα απόλυτο φαινόμενο χωρίς διαβαθμίσεις, αλλά, όπως η κώφωση ή η παχυσαρκία, συναντιέται σε διάφορους βαθμούς.
Ο αλκοολικός αυξάνει την ποσότητα πού πίνει από χρόνο σε χρόνο. Το γεγονός ότι πίνει πολύ συχνά, έχει δυσάρεστες ψυχολογικές, κοινωνικές και σωματικές συνέπειες, όπως οικογενειακούς καυγάδες, ατυχήματα ή προβλήματα στη δουλειά του. Επίσης πίνει συχνά για να χαλαρώσει και να ξεχάσει τις έγνοιες του.
Η αλκοόλη και η ψυχική διάθεση:
Παρόλο που το ποτό μπορεί να προωθήσει ευχάριστα συναισθήματα για λίγες ώρες, η μακρόχρονη κατανάλωση οδηγεί πάντα σε μια βαθμιαία επιδείνωση της ψυχικής διάθεσης. Το άτομο που πίνει πολύ θα αρχίσει να νιώθει περισσότερη κατάθλιψη και ευερεθιστότητα.
Πολλοί αλκοολικοί δεν αποδίδουν αυτά τα αισθήματα στη δράση της αλκοόλης κι αν δεν αποκαλύψουν το γεγονός ότι πίνουν, ο γιατρός τους μπορεί να περιπλέξει τα προβλήματα δίνοντάς τους ηρεμιστικά φάρμακα, που προσθέτονται στη δράση της αλκοόλης και οξύνουν την κατάθλιψη.
Πολλά κοινωνικά και επαγγελματικά προβλήματα καθώς και προβλήματα γάμου προκαλούνται από την αντιανασταλτική δράση που έχει η αλκοόλη.
Υπάρχει η κοινή άποψη ότι το αλκοόλ δρα σαν αφροδισιακό στην πραγματικότητα όμως πολλοί αλκοολικοί πάσχουν από ανικανότητα. Η ξαφνική απώλεια μνήμης η αλκοολική ψευδαισθήτωση, το τρομώδες παραλήρημα και οι κρίσεις αποστέρησης είναι όλες πολύ δυσάρεστες συνέπειες του ποτού σε μεγάλη ποσότητα. Ο αλκοολικός μπορεί να βρίσκει αδύνατο να θυμηθεί τι ακριβώς έκανε την προηγούμενη νύχτα παρ΄ όλο που είχε τις αισθήσεις του ή και ήταν ιδιαίτερα ζωηρός.
Το τρομώδες παραλήρημα είναι μια ακραία έκφραση του συνδρόμου αποστέρησης απ΄ την αλκοόλη, που αναπτύσσεται μετά από λίγες μέρες αποχής. Οι κρίσεις αποστέρησης είναι επίσης ακραίες μορφές του συνδρόμου αποχής, που μπορεί να παρουσιαστούν μετά από 24 ώρες χωρίς ποτό. Η κατάθλιψη και η αυτοκτονία είναι τόσο κοινές μεταξύ αλκοολικών, όσο σχεδόν και στους ανθρώπους, που πάσχουν απ΄ την καθαρή μορφή της κατάθλιψης,. Σε μερικές περιπτώσεις, η κατάθλιψη μπορεί να είναι η αιτία που οδηγεί στο ποτό, σε άλλες, όμως περιπτώσεις, μπορεί, να είναι το αποτέλεσμα της βαριάς χρήσης της αλκοόλης και το άτομο ανακουφίζεται με την αποχή απ΄ το ποτό.
Η αλκοόλη και το σώμα
Υπάρχουν σήμερα αρκετές ενδείξεις, ότι η κατανάλωση 5, 10 ή περισσότερων μπουκαλιών μπύρας ή η ανάλογη ποσότητα κρασιού και οινοπνευματωδών την ημέρα αυξάνει τον κίνδυνο της κίρρωσης του ήπατος. Το 80% των ανθρώπων που πίνουν 10 ή περισσότερα μπουκάλια μπύρας την ημέρα έχουν την πιθανότητα να αρρωστήσουν από κάποια πάθηση του συκωτιού. Οι περισσότεροι από 20% των αλκοολικών είναι ελκοπαθείς.Ο αλκοολικός που εξαρτάται σοβαρά από το πιοτό κινδυνεύει να υποστεί εγκεφαλική βλάβη και ελάττωση των νοητικών ικανοτήτων, κυρίως της μνήμης και της ικανότητας για μάθηση. Η σύγχυση αυτή, ονομάζεται σύνδρομο του Κόρσακωφ.
Υπάρχουν ενδείξεις, ότι η έγκυος που πίνει πολύ προκαλεί σωματικές βλάβες στο αγέννητο παιδί της. Το παιδί μπορεί να πάσχει από μέτρια ή ελαφρά καθυστέρηση, να έχει ένα αφύσικα μικρό κεφάλι, συγγενή καρδιοπάθεια ή άλλες συγγενείς ανωμαλίες. Έτσι, η αλκοόλη, μπορεί να προκαλέσει μεγάλες νοητικές και σωματικές βλάβες, όταν καταναλώνεται σε υπερβολικές ποσότητες. Ακόμη, αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου και εγκεφαλικής βλάβης καθώς και κίνδυνο ατυχημάτων, δηλητηρίασης και πράξεων βίας.
Κοινωνικά προβλήματα
Η μέθη σε δημόσιο χώρο διώκεται δικαστικά, γιατί ο μεθυσμένος δεν έχει αναστολές και είναι, συχνά, ενοχλητικός και επιθετικός. Η αλκοόλη βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών εγκληματικών ενεργιών βίας,. Η ιδέα πως η αλκοόλη απελευθερώνει τον άνθρωπο απο τις αναστολές ισχύει και για την επιθετική σεξουαλική συμπεριφορά .
Εκτός απ' τα υπερβολικά έξοδα, που πληρώνει η κοινωνία και το κόστος στην υγεία του ιδιου του πότη, οι άνθρωποι που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον του αλκοολικού έχουν καμία φορά να αντιμετωπίσουν σχεδόν αβάστακτες εμπειρίες.
Ένα οικογενειακό πρόβλημα
Οι περισσότερες οικογένειες με έναν αλκοολικό πρόκειται να υποφέρουν αφού απαλειφθεί το πρόβλημα του πιοτού, και στο άμεσο μέλλον αλλά και πολλά χρόνια μετά.
Έχει βρεθεί ότι οι γυναίκες των αλκοολικών είναι, γενικά, πιο διαταραγμένες από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Πιστεύεται, ακόμα, ευρύτατα ότι τα παιδιά των αλκοολικών διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να γίνουν και τα ίδια αλκοολικά. Έχει υπολογιστεί ότι 25-50% των αλκοολικών είχαν ένα γονιό ή ένα στενό συγγενή αλκοολικό και ότι τα παιδιά αλκοολικών γονιών έχουν τη διπλάσια πιθανότητα να γίνουν τα ίδια αλκοολικά από τα παίδια, που δεν έχουν αλκοολικούς γονείς. Ενώ μέχρι τώρα θεωρούσαμε, ότι αυτή η οικογενειακή τάση οφείλεται αποκλειστικά στην περιβαλλοντική κατάσταση, υπάρχουν ενδείξεις, ότι συντρέχει κάποιος κληρονομικός παράγοντας.
Οι οικογένειες με κάποιον αλκοολικό (συνήθως τον πατέρα) υφίστανται βία, αντιμετωπίζουν διάλυση της οικογενειακής συνοχής, μεγάλη και διαρκή ένταση και δυσκολίες στις κοινωνικές συναλλαγές.
Αλκοόλη και ατυχήματα
Η τοξίκωση από την αλκοόλη μπορεί να προκαλέσει την ατρόμητη και παράτολμη συμπεριφορά, που συντελεί στην επιτυχία ενός πάρτι, αλλά μπορεί, να έχει τραγικές συνέπειες, καταλήγοντας σε αυτοκινητιστικά, βιομηχανικά και οικιακά ατυχήματα.
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ
Τα συμπεράσματα του αλκοολισμού ειναι τα εξής:διαταραχές στη ψυχική και σωματική υγεία του,δημιουργούνται προβληματισμοί στην κοινωνικοποίηση του ατόμου,λανθασμένη συμπεριφορά εις βάρος άλλων ατόμων και γενικότερα σε όλους τους τομείς που συμβάλλουν ως φορείς στην κοινωνικοποίηση του(πνευματικοί,ψυχολογικοί,κ.α).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)